gaiñera [gainera]. lok. (TE). Además, encima. Ederra, eta gaiñera zintzua da. / Gehixagoko barik [...] bota eban bere burua ibaira. --Iño! [...] esan da ein gaiñera! (Zirik 120). / --Ixildu zaittez [...]. --Zer? Neu ixiltzeko gaiñera?  (Zirik 120). -z gaiñera. esap. (OEH). Además de, aparte de. Biajante guztiak hotek haretan sartzen ziran. Biajantiak ez ezik, afiladore, mielero, ta komeriantiak pe bai, sasimediku ta pelotariez gaiñera. (Zirik 14).