Bilaketa aurreratua

arrio
Taulan
arrio burdixa
© Jose Miguel Barandiaran, Euskalduna
2 . arrio. iz. (TE). Espantada, huída; claudicación ante el enemigo; huida ante el enemigo. Oillarrak edo adarixak atzera egittia, bildurtu eta burrukiari iges egittia (ETNO). Ez zan espero oillar haren arriua. / Chamberlain eta Daladierren agirixa Hitlergana, arriua izan zan. / Arrio, arrio, arrio! bildurtu egin zarie! / Arrio, arrio, bildurtuta atzera ein dozue! Arrio eittia dok hori.
arrio egin. du ad. (TE). Echarse atrás, rajarse, achantarse. Atzera egin, kokildu. Hainbeste diru jokatu bere alde, eta arixak arrio ein dau laugarren topia baiño lehen. / Azken orduan ez dozula jokatu nahi? Hori arrio egittia da. / Ez eixozu arriorik egin, eixozu aurre, bildur barik. / Arrio, arrio, bildurtuta atzera ein dozue! Arrio eittia dok hori. / Hori entzun ebanian, bildurtu ei zan alemaniarra ta arrio ein ei eban. (Zirik 39). Ik. atzera egin, karraskadia jo.