doillor [doilor]. izond. (NA). Ruin, mezquino,-a; despreciable, insoportable. Leixaltasunik edo esker onik agertzen ez dabena, despreziua besterik bereganatzen ez dabena; zekena, sikua. Aittu eta, eskerrak emon be bai xinpatikua bada eta sinpatikia bada; pixkat doillorra bada be, tonta eiñ eta aurrera! / Doillorra da ba... gozagatxa! Ik. gozagatx.
Babesleak
