1 . badaezpadako (badaezbadako). izlag. (TE). Incierto,-a; inseguro,-a; precario,-a. Ziurtzat jo ezin dana.
Mundu hau da badaezbadakua, ezer segururik ez dala euzkixan azpixan. / Bere edertasunak begixak itsutzen zetsazela haren ostiango izakera badaezbadakua ez ikusteko. (Ibilt 475).
/ Eta alkar aitzeko aukera bat argi sortu nahirik ebillen, badaezbadako hitz barik. (Ibilt 476).