jan-txakur.
1 . jan-txakur. iz. (ETNO). Perro de compañía. Oiñ hartu daben txakurrak ez dau ezertarako balio, jan-txakurra da.
2 . jan-txakur. izond. (TE). Parásito, gorrón,-ona; enchufado,-a; vago,-a, persona inútil. Iñon lepotik dabillen personia.
Jan-txakur lotsagarri bat zan ha gizona. / Zemat jan-txakur datuaz ba (bazkaltzera)?.