jatun
jatun. 1 . jatun. izond. (TE). Que come mucho; comilón,-a, tragón,-a. Jataillia, asko jaten dabena.
Bere bizi guztian izan zan jatuna. / Beti izan naiz jatun txikixa. (Zirik 102).
Anton. jangarka. Ik. janzale. 2 . jatun. iz. (TE). Comensal. Hamairu jatun ziran Azkenengo Afarixan. Ez da normalian erabiltzen.
