kaiku.
1 . kaiku. iz. (TE). Cuenco de madera para recoger leche; cuenco de piedra. Ardi-esnia batzeko erabiltzen dan zurezko ontzixa. / "Cuenco de piedra para usos domésticos, como en la edad neolítica" (TE, 472).
"Kaiku" ba jertsi klase bati be esaten jako, baiña kaikua da egurrezko ontzi bat, lehen ardixak jasteko ibiltten zana, baiña guk ez dogu usau. Ez da Eibarren erabiltzen, ezaguna dan arren.
2 . kaiku. iz. (NA). Jersey típico vasco de lana. 'Kaiku' jertsi klase bati be esaten jako, baiña kaikua da egurrezko ontzi bat, lehen ardixak jasteko ibiltten zana, baiña guk ez dogu erabilli.
3 . kaiku. izond. (TE). Tonto,-a, necio,-a, majadero,-a. "Sobrevive la voz fuera del folklore con sentido figurativo de torpe" (TE, 472).
Kaiku galanta zara zu behintzat! / Makiñatxo bat kaiku bada hortikaldetik! / Euskeria baztartuta Euskalerrixa salbauta dagolakuan. Kaiku madarikatuak. (Zirik 41).
kaiku mozolo,-a. izond. (TE). Tonto,-a, necio,-a, majadero,-a. Majadero haundixa. Kaiku eta mozolo esanahi antzerakua dake bixak, eta bixak batuta indarra gehitzen detsa izenonduari. / "Se dice para calificar de estúpido o cosa parecida" (TE, 472).
Kaiko mozolo galanta zuen senidia. Ik. kaiku. Normalian kaiku erabiltzen da eta ez kaiko. Bestalde, kaiku mozolo-k jenerua be hartzen dau andrei erreferentzia egiten detsenian: kaiku mozola.