apopillo.
1 . apopillo (apupillo) [apopilo]. iz. (TE). Huésped; pupilo,-a. Ostatu hartuta daguana.
Zuk diñozun gizona, gure apopillua da. / Tripia bajatzia nahi bok (nahi badok) etorri hari apopillo neu nagon lekura, laster argalduko haiz. (Zirik 57).
2 . apopillo (apupillo) [apopilo]. iz. (EEE). Ratónes y "huéspedes" semejantes. Etxietan ibili izaten diran sagu eta antzerakuegaittik esaten da.
Hor etxian aspaldixan apopillo ugari dabik.
apopillo-etxe. iz. (TE). Casa de huéspedes. Alargundu zanian, apopillo etxia ipiñi eban.