ar
ar. 1 . ar. izond. (TE). Macho; varón. Eta Jaungoikuak eiñ eban gizona bere irudira; arra eta emia ein zittuan (Gen. 1. 27). / Otsuori hill ebenian, ikusi eben arra zala. 2 . ar. iz. (ETNO). Macho (en troquelería, en ajuste, en fundición). Beste baten barruan sartzen dan piezia. Trokelian, emian sartzen dana. Galdaketan, piezen sakonunak edo zuluak ataratzeko, moldian jartzen dan piezia.
Trokel arra hausi egin da.
