aieneka.
1 . aieneka (aienaka). iz. (TE). Quejido, lamento. Miñak eraindako kejia: "Ai ene!"
Benetan min dabenak, eziñ aienekia gorde. / Aienekia entzun zan gau illunian. Ik. aiene.
2 . aieneka (aienaka). adlag. Quejándose, lamentándose. Aiene ; aieneka baten.
Hagiñeko miñez orduak egin dittu aieneka.
aieneka egon (aienaka egon). esap. (TE). Estar quejándose, lamentándose. Gizon eiña izan arren, aieneka egon da gau guztian.