aritxalari.
1 . aritxalari. izond. (TE). Hijo,-a pródigo,-a. Gurasuen etxetik alde egitten daben semia edo alabia (ETNO). / "Se dice del que abandona la casa paterna" (TE, 156).
Seme batak, aritxalarixa urten zetsan.
2 . aritxalari. izond. (TE). Que tiende a escaparse. Aritxalarixa danetik, ipiñixozu zintzarrixa urriñetik entzungo dana. / Aritxalarixa, arriolarixa, irutxurlarixa, jokolarixa, harrilarixa. TEk personendako dakar hijo pródigo esateko, baiña animalixekin be erabiltzen da, beste guztiak daguazen lekutik hanka egitteko jokeria dakana aitzen emoteko.