landa
landa. 1 . landa. iz. (TE). Tierra cultivada, tierra labrada. Zati bat zan landia, beste bat basua. Toponimixan agiri da. "Raíz de muchos compuestos toponímicos: landa-txiki, landa-baso, landa-zabal, aurreko-landa" (TE,
510).
2 . landa. iz. (VO). Campa; llanura. Azpiritarrak zian Arraten, jartzen bazara han kanpa ero landia dauan lekuan, Eibar aldera, begiratzen Eibar aldera, hantxe hurrian eskumaldera basarri bat Arrate onduan, eta han be Azpiritarrak bizi zian.
