leun
leun (legun). 1 . leun (legun). izond. (TE). Suave, liso,-a; terso,-a. Haren azal leguna, uste aingeru batena (dala). / Liz-papel latza ta leuna daukaguz. (Zirik 115).
2 . leun (legun). izond. (TE). Suave, agradable, grato,-a. Berbetan leguna, baiña bihotz gogorrekua. 3 . leun (legun). adlag. Suavemente, dulcemente. Leun-leun etxeko atia zabaldu eban. (Zirik 25).
/ Leun egitten dau berba baiña kontuz harekin!
Adizlagun moduan leun gehixago darabigu leunki baiño.
