lotsagarri.
1 . lotsagarri. izond. (TE). Vergonzoso,-a; deshonroso,-a; bochornoso,-a; indecente. Lotsia edo lotsarixa emoten dabena; lotsatu eraitten dabena.
Gure artian gaur pasau dana, lotsagarrixa. / Ez zaittez hurreratu hona, lotsagarrixori! Ik. lotsagabe, lotsarik bako, lotsabako, lotsatzeko.
2 . lotsagarri. adlag. (JME). En ridículo, ridículamente; vergonzosamente. Lotsia emoteko eran, barregarri.
Jendian aurrian lotsagarri laga ninduan. Ik. barregarri.