azpijan.
1 . azpijan. iz. (TE). Conspiración, intriga; engaño, fraude. Norbaittek ezkutuan dirua edo beste zerbait hartzia: azpijokuan jardutzia (ETNO).
Mundu erdixa azpijanian bizi da beste erdixan aurka. / Atzetik azpijanian jardutzen daben gizona da. / Kontablia azpijanian harrapau dabe. / Bihargiñak ez dagoz konforme-konforme eta uezabari azpijanian dihardue. / Etxian eskerrik gehixen zor detsenak azpijanian dittuenian, ondasun guztiak baiño gehixago ardura daben gauzian aurka. (Ibilt 478).
/ Andrazko oker baten azpijanegaittik. (Ibilt 490).
Ik. irutxur, azpijorra.
2 . azpijan. iz. (ETNO). Destalonado. Ebaketa-erreminttak sorbatzan edo ahuan onduan, txiribirixa urtetzen ez dan aldetik dauken atzeragunia. Bere zeregiña, erreminttiak piezia rozau ez deixan lekua lagatzia da.
Perfil konstanteko fresa-hortzen bizkarrak mekanizatzeko, azpijana etaratzeko, tornu berezixa erabiltzen da.
3 . azpijan. iz. (AN). Rebajo en una pieza por debajo. Pieza bati azpittik egindako jangunia, errebajua.
Azpijan bat eixok horri.
azpijana emon. esap. (ETNO). Dar determinado efecto a la bola. Boleta-jokuan erabiltzen dan esakeria. Ik. bóleta, burpilla emon, gainjana emon.
azpijanian ibili. da ad. (TE). Andar conspirando, maquinando, tramando. Azpijana eitten jardun. Munduan bakian aurka azpijanian dabiz.