badaezpadako (badaezbadako).
1 . badaezpadako (badaezbadako). izlag. (TE). Incierto,-a; inseguro,-a; precario,-a. Ziurtzat jo ezin dana.
Mundu hau da badaezbadakua, ezer segururik ez dala euzkixan azpixan. / Bere edertasunak begixak itsutzen zetsazela haren ostiango izakera badaezbadakua ez ikusteko. (Ibilt 475).
/ Eta alkar aitzeko aukera bat argi sortu nahirik ebillen, badaezbadako hitz barik. (Ibilt 476).
2 . badaezpadako (badaezbadako). izlag. (TE). Dudoso,-a; sospechoso,-a, no de fiar; regular, de poca calidad. Personegaittik esaten da, erdipurdikua, fixatzekua ez dana. Akulularixa badaezpadakua, akulua motza eta irixak ule-latzak; ezin gauza haundirik atara horretara.