berezko
berezko. 1 . berezko. izlag. (TE). Innato,-a. Naturala, personiari berez datorkixona kanpoko eragiñik barik (gaittasuna, dona, albidadia, joera...). / "Disposición natural, don innato para alguna cosa" (TE, 246). Berezkua dakar ume honek dantzarako. Izatez adjektibua da, baiña izen letz be erabili leike. 2 . berezko. izlag. (TE). Natural, no artificial; silvestre. Naturala, bere izatiari dagokixona, kanpoko eragin barikua.
Berezko gauzak, gizonan eskutikuak baiño ederraguak. / Mendiko berezko perretxikuak, hobiak (dira) simaurtzan zeregiñen puruan hartzen diranak baiño.
