ojale (ojal) [ohial].
1 . ojale (ojala) [oihal]. iz. (ETNO). Mantilla de niño. Ik. ojalietako ume, mantetako ume.
2 . ojale (ojal) [oihal]. iz. (TE). Pañal(es). Datorkixon umiandako ojaliak apaintzen dihardu. / Oiñ?! oin sei ume batera be hazi leikez... Lehen be hazten zian oin beste ipoin barik: gure auzuan, akordatzen naix ojalak horren bentaniorren kolorekuak ibiltzen zittuela, eta halan zialakuan! Zer?! eta sekula garbittu barik!. Ik. umezara. Normalian pluralian: ojaliak, ojalak.
ojalietako ume. iz. (TE). Niño,-a en pañales. Titiko umia, ondiok umezapixak erabiltzen dabena. / "Niño en pañales" (TE, 587).
Ojalietako umia dirudi, ez dauka ba txori batek beste buru. Ik. hankagorri, txatxa, dagoka, mantetako ume.