birau
birau, biratze [biratu]. 1 . birau, biratze [biratu]. da/du ad. (TE). Dar(se) la vuelta, girar(se). Zerbaitten inguruan birak egin edo eragin. Bira erdixa emotiari be esaten jako (ETNO).
Biratzerakuan itxuli ein da burdixa. 2 . birau, biratze [biratu]. da/du ad. (TE). Rectificar, cambiar de dirección. Sasoiz biratziak balio izan zetsan aixelko hari.
