bizkar
bizkar. 1 . bizkar. iz. (TE). Espalda; lomo. "Raíz del cuello" (TE, 270).
Lur karriuan bizkarra mindu jata. 2 . bizkar (bizker, bixker). iz. (
TE).
Cima, cresta, cumbre, loma. Elorretako bizkarrian bazkaldu genduan.. / Agarre-gaiñekua bertan albuan dao, ezta?, eta gaiñian dao ha be baiña... etxe zapalaua ero, zokuaua be bada. Agarrazpikua?! bizker-bixkerrian eta.... bizkarra jaso. esap. (TE). Encogerse de hombros. Arazo baten aurrian paso egin. / "Se dice de los que se desentienden de cualquier negocio" (TE, 270).
Bizkarra jaso eta juan zan betiko ez dakigu nora.
