Bilaketa aurreratua

barriketa
barriketa [berriketa]. iz. (TE). Charla, habladuría, parloteo. Barriketia badarabixe behintzat bixen artian.
barriketa gitxi eta eurak onak.  "Expresión con que amenaza, generalmente, el que no tiene razón" (TE, 221). Neu hartzekoz beteta eta berak ondiok: barriketa gitxi eta eurak onak.
barriketabako [berriketa gabeko]. izlag. (TE). Ejemplar, sin tacha; serio,-a, responsable. Arduratsua, serixua, ereduzkua. Gure morroi izandakuak, barriketabako andria hartu dau. Ik. baiñabako.
barriketan [berriketan]. adlag. (TE). Charlando. Barriketan egonda ez dira eitten zeregiñak. / Barriketan eiñaz, heldu ziran Ermura. / Egun guztian barriketan ibilli dira. / Barriketan dihardue goiz guztian. / Hortarako ahalegiñetan zan, zela edo hala barriketan jarri gurarik maitte igesikorragaz. (Ibilt 476).