tripa.
1 . tripa. iz. (TE). Tripa; vientre, barriga. Tripia bete ezkero nahikua daben gizonak, gizonak al dira? / Tripia bajatzia nahi bok (ba dok) etorri hari apopillo neu nagon lekura. (Zirik 57).
Ik. sabel.
tripa-barren. iz. (AS). Barriga, barriga grande.
tripa-haundi.
1 . tripa-haundi [tripa-handi]. izond. (TE). Barrigudo,-a, ventrudo,-a. Guisasolan ziran tripa-haundixak. Ik. zilbot-haundi.
2 . tripa-haundi [tripa-handi]. adlag. (TE). Embarazada, encinta. Emaztia tripa-haundixakin dauka egunetan.
tripa-mehe. iz. (ETNO). Intestino delgado. Ik. heste.
tripa-truke. adlag. (TE). A cambio de comida y alojamiento. Jana eta ostatuan truke lanian.
Morroi dago tripa-truke, gosia baiño ez dan baserri baten. / Asko basarrixetara juan ziran morroi tripatruk. (Zirik 48).
Ik. trukian.
tripa-zorri. iz. (IL). Sensación de hambre, hambre, gazuza. Goiz guztian ez dot ezer jan eta itzaleko tripa-zorrixak dittut.. / Baiña mutiko harek ez zirudixan gosiak hilgo ziranetakua, ta tripa-zorririk barik ibilliko da dabillen lekuan. (Zirik 140).
tripa-zorrixa egin. zaio ad.-esap. (TE). Abrir el apetito. "Sobrevenirle el apetito" (TE, 681).
Tripa zorrixa ein jata ein dogun ibilixagaz.
tripak jaten. adlag. (TE). Desesperado,-a, amargado,-a; consumiéndose, impaciente. "Consumiéndose de impaciencia, de indignación o por algún otro motivo moral" (TE, 681).
Autu honekin, tripak jaten bizi da. / Tripak jaten egon naiz gau guztia, zeoze pasau ete jatzun pentsatzen. / Eta Artadi han euan gallego artian tripak jaten. (Zirik 117).