hartu, hartze (hartutze).
1 . hartu, hartze ( hartutze). du ad. (TE). Coger, recibir, tomar. Hartu dozu nik bialdutako liburua? / Munduan errezoian, hartutzia hobe emotia baiño; ez Jesukriston erakusixetan. Ikusi Egiñak 20. 33-35 / Testamentu Barrixan irakorten dogu, emotiak zorion gehixago dabela hartziak baiño (Egiñak, 20. 35).
2 . hartu, hartze. du ad. (TE). Conquistar, dominar, tomar. Errekiak dakarren ufalakin, hartu dau zubixa.
hartu barri egon. esap. (TE). Estar recién embarazada. "Se dice de la mujer que comienza un embarazo" (TE, 173). Bi eratara aittu leike: batetik, lexikalizaziño moduan; eta bestetik, denporazko egittura moduan.
Ba al dakizu auzoko andra gaztia hartu barri daguana? Ik. erne barri, etorri barri, ezkonbarri.