Bilaketa aurreratua

jakin
2 . jakin, jakitze [jakin, jakite]. du ad. (AN). Acostumbrar, soler. Ohitturia izan. --Hau dok hotza! Hau ez dok normala! --Ezeik pentsau. Bajakik maietzian hotz egitten. / Harek badaki zapatu-domeketan mendira juaten.  Baiezko perpausetan erabiltzen da: zeozeren baieztapena edo konfirmaziñua berresteko, zenbaitten ohitturian barri emoteko, egualdixaz be bai.