zarata.
1 . zarata. iz. (NA). Ruido. Barrenetxen kanteran dinamita kargak sartu zittuen [...]. Luzeruan itxain eben baiña ez zan zaratarik. (Zirik 78).
/ Zaldunorrek sentidu eban gaiñeko estalkixa kentzen zetsala bateronbaten esku sorgiña bittarte, milla zarata ziran artian ixa egunsentiraiño. (Ibilt 467).
2 . zarata. iz. (NA). Rumor, novedad; habladuría, cotilleo. Zurrumurrua da ba, zaratia ero ez dakizu?... Zeoze baiño gehixao, ojo! zurrumurrua dauanian e..., "cuando suena el río, agua lleva", eta horixe da hori zurrumurruori..
zarata txar. iz. (OEH). Malos rumores. Eta nola lanaren zarata txarrak ziran Plaentxian, "pelotia" eitte alde, bere lagun bati esan zetsan eruateko ha aingiria fabrikako nausixari. (Zirik 101).
zaratia atara. du ad.-esap. (OEH). Hacer ruido. Erantzi zittuan oiñetakuok eskillaretan zaratarik ez ataratzeko. (Zirik 25).