arnasa luze. iz. (OEH). Suspiro. Sututzen jakon barrua, eta begijegaz eta arnasa luzeka, hari aitzen emon gurarik ibiltzen zan beregaittik erebixan sua. (Ibilt 475).
/ Esairazu behiñ, hainbeste nahiez eta arnasa-luze zergaitik, ez dot ba uste horrenbeste izan laikianik. (Ibilt 478).
Babesleak
