1 . behian [behean]. adlag. (TE). Abajo. Osabak behian eta gu goixan bizi giñan. / Beherutz errezago gorutz baiño. / Behetik gora, arnasia estutzen da. / Behetitxik dabil gaur Goimendiko gizona. Anton. goixan. Beste kasu markak be hartu leikez: behetik, behera, beherutz, beheraiño(k). Ablatiborako TEk gaur egunian raro egitten jakun forma bat dakar: behetitxik [behetik intensibuan].
Babesleak
