2 . gura izan. dio ad. (OEH). Querer, amar. Norbaitteri gura/nahi izatia.
Zaldun jatorrari be hainbeste gura zetsanetik, [...] ezin eban sinistu emaztiak ziñuana egixa izan zeikianik. (Ibilt 479).
/ [Zaldunari] Danak ondo gura zetsela, eta hala be Dukiak umetatik beragaz ebanez. (Ibilt 475).
/ Iñoiz baiño gehixago eban ba begiko eta hobetuago gura zetsan. (Ibilt 484).
/ Munduan onduen gura izandako Maittia! (Ibilt 487).
Babesleak
