jaramon. iz. (ELH). Caso, atención, aprecio.
jaramon egin (jamon egin, jaramun egin). dio ad. (TE). Hacer caso, prestar atención, atender. Ikusi eta jamonik ez desta eiñ. / Harro haundixak, jaramunik be ez desta eiñ. / Adarjotzailliak, adarra jotzekuak bihar dittu, [...] ta ez jamonik eitten ez dabienak. (Zirik 91).
Ik. aintzakotzat hartu, aintzat hartu, kasu egin. "Se toma de los de Ondárroa" (TE, 458). Baiezkuan eta ezezkuan erabiltzen da; ezezkuan: jaramunik e(g)iñ ez, jamonik e(g)iñ ez. Gaur egunian ez da asko erabiltzen, zaharrak ez bada.
jaramonik ez(a). esap. (OEH). Abandono, falta de atención, desdén. Ez jakiñian zer pentsau, bildurra ala kaikukerixia ete zan zaldunan jaramonik eza. (Ibilt 476).