bezela [bezala]. part. (TE). Como, en calidad de, como si. Basahuntza mendi itturrixetako ur garbixen gogoz dan bezela, bardin, Jauna, nere arimia zuregana (Salm. 42. 2). / Neskamiak eiñ eban guztia etxekoandriak aindu zetsan bezela. (Ibilt 457).
/ Emengo euskeltzaleak eurena ezagutzen dogun bezela. (Zirik 6).
/ HiIzkuntzak, hizkuntza bezela ez dau beste zentzunik, bizia baño. (Zirik 7).
Ik. lez, letxe, ez lako, moduan. Bai TEn sasoian bai gaur, "Poco usado en Eibar, por dominar los sinón. letz y leztxe" (TE, 254); gaur egunian geruago eta gehixago zabaltzen doian arren, gehixen bat alfabetizaziñuagaittik. Aurretik berbua euki biharrian izena daukanian postposiziño moduan erabiltzen da: zu bezela.
Babesleak
