Bilaketa aurreratua

bidez-ibiltari
bidez-ibiltari. iz. (TE). Peregrino,-a, nómada, transeúnte. Bidez-ibiltari eta erbesteko naiz zuen artian; emoirazue hamen sailtxo bat nere hildakua lurrian etzin deiran (Gen. 23. 4). Ik. bidezko.  Izenondo moduan be erabili leike.