1 . bihar izan [behar izan]. du ad. (TE). Necesitar. Norbaitten edo zerbaitten premiñia izan.
Iñor bihar izatia, gauza tristia; baiña ez (da) iñor munduan bakarrik nahikua danik. / Bihar bada eta zeuk badeitxozu, etorriko nai. / Gizonen biharbidia, etxian bihar diran gauzendako irabaztia.
Babesleak
