1 . bihurrittu (bigurrittu), bihurritze [bihurritu]. du ad. (TE). Estrujar, retorcer . Zerbaitt mutur bixetatik oratu eta kontrako aldietara birau; edo alde bata fijo dala bestia birau. Lixibako zapixak bihurritzen lagundu bihar destazu. / Zapixak ondo bihurritziak esan gura dau lehenago sikatzia. Ik. bihurtu.
Babesleak
