biñatu, biñatze ( biñatutze) [binatu]. da/du ad. (TE). Emparejar(se), formar parejas [sobre todo referido a personas o animales]. Biñan, bikotetan jarri, batez be persona edo animalixak. Udabarrixan, txoritxuak alkarrengana biñatzen dira. / Gaztedixia sasoiz biñatutzia komeni da. / Erromerixan, neska-mutillak biñatzia gura izaten dabe etxera itxulitzeko alkarregaz.
Babesleak
