1 . dinbi-danba. onomat. (TE). Ruido de golpes fuertes y constantes. Taillarretako sutegi zahar eta forjetako maillu hotsa (ETNO). / Bentana eta ate hotsa, normalian haixiagaittik.
Dinbi-danba suteixan, gorittutako burdiñia tiratu gurarik. / Bentanak be, hor dabiz dinbi-danba!.
/ Ha mozkor gizajua eten barik jo eben, dinbi-danba.
Ik. pim-paum.
Babesleak
