gar
gar. iz. (
TE).
Llama; fuego. Maittetasunan garra, benetakua bada, ibaiko ur guztiegaz eziñ amatau. / Garra darixola [...] ez amorro gutxikin. (Ibilt 476).
garretan. adlag. (OEH). En llamas, ardiendo. Ezin eban gorde erebixan amorrua [...]. Eta barrutik garretan [...] ekin zetsan [...]. (Ibilt 486).
