geza
geza. izond. (
TE).
Agua dulce, agua no salada; insulso,-a; manzana dulce, manzana no ácida. Ur gezia Mendarotik gora. / Sagar hónek gezak dira. / Batzuek nahixago izaten dabe sagar-garratza gezia baiño. Beste batzuk gezia lehenago garratza baiño. Ik. gazi, kresal, mingatz, mingots. gezala. iz. (TE). Agua dulce del río en la confluencia con el mar. Kresalik bako ibaiko ura.
Berriatun gezala, Ondarruan kresala. Ik. geza, kresal. TEk kresalik bako ibaiko urari ur gezia esaten detsa; ikusi geza berbako adibidian: ur gezia, Mendarotik gora.
