goixan [goian]. adlag. (TE). Arriba. Lekuzkua da.
Goixan, zerua izarrik gabe, eta behian itsasua nora barik. Askia goixan (egon/euki). "Se dice de donde dan poco de comer" (TE, 177). /
Morroi egon zan euezaban etxian, askia goixan.
En la casa donde sirvió, el pesebre estaba alto.
Babesleak
