gorittu, goritze ( gorittutze) [goritu]. du ad. (TE). Calentar al rojo. Gori jarri arte berotu (ETNO).
Burdiña bi galdau bihar badira, zuriraiñok gorittu bihar izaten dira. / Piezak gorittutzia, harrikatzagaz errezago egur ikatzakin baiño. / Materixal harek keixian gorriraiñok goritzia nahikua dau tenple ona hartzeko. / Trokela gorittuta badagok, sartu azkar olixotara. / -Ipiñi dozu ala sutan berotzeko? -Bai, goritzen dihardut. Ik. galtzairutu, iragotu, suberatu, arua emon, galdatu.
Babesleak
