Bilaketa aurreratua

gorrotau
2 . gorrotau, gorrotatze [gorrotatu]. du ad. (TE). Abandonar/despreciar la nidada. Amiak kumak gatxetsi; gehixenbat hegaztixen kasuan (ETNO). / "Decíamos así de los nidos abandonados, aborrecidos por sus dueños, sabiendo que los habíamos descubierto" (TE, 412). Hiru arrautzakin gorrotau dabe habixia. Ik. zapuztu, gatxetsi.