Bilaketa aurreratua

gosetu
gosetu, gosetze ( gosetutze). da/du ad. (TE). Cobrar apetito, sentir hambre. "Sentirse con hambre" (TE, 413) Ein dogun ibillixagaz, gosetu naiz. / Etorri jako horri gosetutzia, eta gosiakin, orrua ein biharra. / Gosetzia gura badozu, juan zaittez Izutik zihar Arratera.