guztiro
guztiro. adlag. (
TE).
Enteramente, completamente, totalmente. Guztiro jan dogu mahaira atara dozun dana. / Hoztu naiz guztiro harendako.
/ Konzejuko ein daben ezkero, txotxolotu ein da guztiro.
/ Guztiro alai arkittu zan. (Ibilt 484).
Ik. guztiz.
