1 . habixa [habia]. iz. (TE). Nido. Udabarrixan habixa billa juaten giñan, eskolarik ez genduanian, Unbera. / Eta aitta zanakin, ume-umetatik habixa billa be bai. Igo hona eta hiru arrautza eta hantxe begira, gustora! Amorratua nitzan. Hori bai, ibili ein bihar haiz! Ibili, e? Martxan, ibili, martxan. Eta gero, ba, zozuak urten igual, eta "ño! Hortxe jakak horrek habixia!". Gero arrautzak hartu ez; umiak iñoiz hartu dittut nik, gaztetan. Orduan ez zeguan... Oin penia!. / Txantxangorrixen habixa hartzera zoiala. (Zirik 82).
Ik. kabia. Eibarko formia habixa da, eta ez kabia.
Babesleak
