1 . aldendu, aldentze (aldendutze). da/du ad. (TE). Alejar(se), separar(se). Oin dala hiru hillabete aldendu zan guregandik. / Halako baten aldendu dot guzur bat esanda. / Hobeto eingo genduke hamendik aldendutzia. / Pentsau genduanian aldetzia, belu zan. / Andra-gizonak aldendu egin dira.
/ Lagunangandik aldetzerakuan. (Ibilt 471).
Ik. alde egin, apartau.
Babesleak
