1 . jakittun [jakitun]. iz. / izond. (TE). Sabio,-a, culto,-a, erudito,-a. Asko dakixana, jakintsua.
Gizon jakittuna galdu genduan haren heriotziakin. / Bada Plaentxian gizon bat herriko guztiak jakittuntzat daukena; baiña jakintsu gehixenen antzera "despistau" haundi bat ei da. (Zirik 111).
Ik. jakintsu.
Babesleak
