Bilaketa aurreratua

kontentuz
kontentuz. adlag. (TE). Alegre, contento,-a; placenteramente, satisfactoriamente. Pozik, gustora. Bere pobretasunian eta ezerezian, kontentuz bizi da. Ik. nasaittasun, poz, kontentu.  Ez da berba arrunta Eibarren.