korta. iz. (TE). Corral, cuadra, establo. Gure baserrixak, euren kalterako, gehixenetan etxe barruan kortia. / Ta Arando Itturralde be erretakue. Lehenago, badakizu, kortan iguel argirik bez, ta ganau-jaixtera be argi-kandeliakin jun biher izeten zan kortara. Ta umiek argixa eusten kortan, erdi-lo be iguel, ta alboko amaraun batek sua hartu igual kortan, ta estuasun edarrak be bai! Estuasunek! Tia-tia-tia... Bai! Agiña Gaiñekue birrittan erretakue da, ni jaixo nitzen etxie, elixien aurreko etxie. Behin, Markiñako Leoian entzuterik ez dakit daukozun, probalarixe zan, ta haxe Eibartik etxera badoia, ta haxek erreparau! Etxie suten ta haretxek abixau! Baiña berotu zan etxioi!. / Jausi zan tranpa-zulotik kortako zimaur artera. (Zirik 121).
/ Heldu zan narraska txarri kortaraiñok. (Ibilt 461).
Ik. abeletxe, txabola, txarri-korta, zaltegi.
Babesleak
