1 . kostau, kostatze [kostatu]. zaio ad. (TE). Costar (trabajo), resultar difícil. Lana, esfortzua, denporia kostau.
Hauxe da bizi izaten kostatzia! / Bazenkizu zenbat kostau jakun honaiñok heldutzia! / "Kostata Txomiñek andria!", esakeria. / Kostau jakun tabernia topatzia. / Gure neskiari kostatzen jako etxera etortzia. / Kostauko jatzue berriz haiñ ondo jatia.
Babesleak
