labandu, labantze ( labandutze) [labaindu]. da ad. (TE). Resbalar, patinar. Ez da gatxa, gaurko mundu zoro honetan, behiñ edo behin labandu eta jaustia. / Suertau jatan danen aurrian labandutzia, eta millagroz ez nintzan jausi. / Izotzak dakar bidiak labantzia. Ik. irrist egin, laban egin.
Babesleak
