lehenen
1 . lehenen. zenbtz. (
TE).
Primero,-a. Ordinala da.
Lehenen izatiarren haren krimen guztiak. / Gurako detsazu Jaunari zeure bihotz guztittik, arima guztiagaz eta zure izate danekin: hau da mandamendu lehenena (Mat. 22. 37-38). Ik. lehelen, aurren.
